Mesto prometa usluga prevoza određuje se prema mestu gde se obavlja prevoz. To znači da u ovom slučaju nije od značaja ko vrši promet usluge, tj. ko je prevoznik, niti kome se usluga pruža, već teritorija na kojoj se usluga pruža.
Naime, ako se prevoz vrši u granicama Republike Srbije, promet ove usluge je u celosti predmet oporezivanja PDV, bez obzira da li uslugu prevoza pruža strano ili domaće lice. U slučaju da se usluga prevoza delom vrši na teritoriji Srbije, a delom u inostranstvu (međunarodni prevoz), predmet oporezivanja je samo promet dela usluge prevoza koja se obavlja na teritoriji Republike Srbije.
Ovaj kriterijum za određivanje mesta prometa usluga prevoza često dovodi do toga da je jedna usluga prevoza predmet oporezivanja i u Republici Srbiji i u inostranstvu, ali ne u smislu dvostrukog oporezivanja, već u smislu podeljenog poreskog tretmana – deo usluge u Srbiji, a deo u inostranstvu. To za posledicu ima da, radi eventualnog obračunavanja PDV i iskazivanja podataka u poreskoj prijavi PDV, obveznik PDV koji vrši promet usluge prevoza mora da utvrdi koji deo naknade se odnosi na deo prevoza izvršen u Republici Srbiji, a koji na deo prevoza izvršen u inostranstvu.
Iako je promet usluga prevoza dobara često oslobođen PDV, što znači da se u tim slučajevima po osnovu pružene usluge prevoza ne obračunava i ne plaća PDV, utvrđivanje mesta prometa ove usluge i iznosa naknade koji se odnosi na promet izvršen u Srbiji, je značajno za iskazivanje podataka u poreskoj prijavi PDV, kao i za izdavanje računa za promet predmetnih usluga.
Ovakav način određivanja mesta prometa usluga prevoza u potpunosti je usklađen sa propisima EU u ovoj oblasti (pa i sa Direktivom Saveta Evrope broj 8/2008), što znači da se na isti ili sličan način i u drugim zemljama, posebno članicama EU, određuje mesto prometa usluga prevoza.
Česta je situacija da usluge prevoza na teritoriji Srbije pruža strano lice, tj. lice koje nema sedište ni stalnu poslovnu jedinicu u našoj zemlji. Strano lice se može evidentirati za obavezu plaćanja PDV u Republici Srbiji, uz uslov da prethodno imenuje poreskog punomoćnika za PDV u smislu člana 10a Zakona, i u tom slučaju strano lice (preko poreskog punomoćnika) obračunava PDV i izdaje račun za taj promet. Međutim, u praksi strana lica koja vrše prevoz na teritoriji Srbije najčešće neće imenovati poreskog punomoćnika za PDV i evidentirati se u sistem PDV. U tom slučaju obavezu obračunavanja PDV za uslugu prevoza dobara koja je pružena na teritoriji Srbije i nije oslobođen PDV ima primalac usluge kao poreski dužnik iz člana 10. stav 1. tačka 3) Zakona.
Primalac usluge prevoza dobara koji je poreski dužnik za promet te usluge ima obavezu da za promet usluge prevoza stranog lica koji se smatra izvršenim u Republici Srbiji, a koji je oporeziv PDV, sačini interni račun i obračuna PDV, da obračunati PDV iskaže u poreskoj prijavi PDV i da, ako nema pravo da tako obračunati PDV odbije kao prethodni porez, predmetni PDV plati na propisan način.
Ako je poreski dužnik obveznik PDV, obračunati PDV iskazuje u polju 103 poreske prijave PDV koju kao obveznik podnosi za poreski period u kojem je nastala poreska obaveza za tog poreskog dužnika. Međutim, ako poreski dužnik nije obveznik PDV, dužan je da za poreski period u kojem je nastala poreska obaveza za tog poreskog dužnika podnese poresku prijavu PDV i to u roku od 10 dana po isteku poreskog perioda (kalendarski mesec), da u toj poreskoj prijavi iskaže PDV obračunat za promet stranog lica (u polju 103), kao i da obračunati PDV plati u istom roku (10 dana po isteku poreskog perioda).
Poreski dužnik koji je ujedno i obveznik PDV, ima pravo da, u skladu sa odredbom člana 28. stav 5. Zakona, PDV koji je obračunao za promet usluge prevoza dobara koji mu je izvršilo strano lice, odbije kao prethodni porez. Obveznik PDV koji je kao poreski dužnik obračunao PDV za promet stranog lica i koji ima pravo da tako obračunati PDV odbije kao prethodni porez, iznos tako obračunatog PDV iskazuje u polju 108, a iznos naknade za predmetni promet iskazuje u polju 008 Obrasca PP PDV.